Энап HL 10 мг/12,5 мг № 20 табл

Сипаттама

Дәрілік затты медициналық

қолдану жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)

Саудалық атауы

Энап^®-НЛ

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі, дозалануы

Таблеткалар, 10 мг/12,5 мг

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, біріктірілімдер. АӨФ тежегіштері және диуретиктер. Эналаприл және диуретиктер.

АТХ коды: C09BA02.

Қолданылуы

- артериялық гипертензия (біріктірілген ем көрсетілген пациенттерге)

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- эналаприлге, препараттың басқа компоненттеріне, басқа АӨФ тежегіштеріне немесе препараттың кез келген қосымша заттарына жоғары сезімталдық

- анамнездегі АӨФ тежегіштерін алдыңғы қолданумен байланысты ангионевроздық ісіну

- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну

- сульфаниламидті препараттарға жоғары сезімталдық

- анурия

- бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі 30 мл/мин аз)

- бүйрек артериясы стенозы

- бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі

- жүктілік және лактация кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған)

- қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ <60 мл / мин / l. 73 м²) бар пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану

- ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, сакубитрил бар дәрілік заттармен) бір мезгілде қолдану

Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың артериялық гипотензия, гиперкалиемияның даму қаупін және бүйрек функциясының бұзылуын (соның ішінде бүйрек функциясының жеткіліксіздігі) арттыратындығы дәлелденген. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді қатар қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды. Қосарлы бөгеу емін қолдану ерекше қажет болған жағдайда, оны маманның бақылауымен жүргізу және бүйрек функциясын, электролиттер мен артериялық қысымның деңгейін үнемі тексеріп отыру керек.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерін және ангиотензин ІІ рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Артериялық гипотензия және су-электролит теңгерімінің бұзылуы

Гипертензияға қарсы кез келген ем сияқты, кейбір пациенттерде симптоматикалық артериялық гипотензия дамуы мүмкін. Бұл сирек жағдайларда артериялық қысымы жоғары пациенттерде асқынусыз, бірақ көбіне су-электролит теңгерімі бұзылғанда (мысалы, сұйықтық тапшылығы, гипонатриемия, гипохлоремиялық алкалоз, гипомагниемия немесе гипокалиемия) орын алуы мүмкін, бұл кездейсоқ диурея немесе құсу кезінде диуретиктермен алдын ала емдеу, тұзды шектейтін диеталар салдарынан болуы мүмкін. Мұндай пациенттерде тиісті аралықтарда қан плазмасындағы электролиттерге талдау жүргізу керек.

Жүректің ишемиялық ауруы немесе цереброваскулярлық ауруы бар пациенттерге ерекше назар аудару керек, өйткені артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультке әкелуі мүмкін. Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі аясында немесе онсыз жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде симптоматикалық артериялық гипотензия байқалды.

Артериялық гипотензия пайда болған кезде пациентті шалқасынан жатқызып, қажет болған жағдайда венасына натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісін енгізу керек. Уақытша гипотензиялық реакция препаратты одан әрі қолдануға қарсы көрсетім болып табылмайды. Қан плазмасының және артериялық қысымның тиімді көлемін қалпына келтіргеннен кейін препаратты аз мөлшерде қайта тағайындауға болады; немесе препараттың компоненттерінің біреуін тиісті дозаларда монотерапия түрінде тағайындауға болады.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге (креатинин клиренсі <1.3 мл/с немесе 80 мл/мин және > 0.5 мл/с немесе 30 мл/мин) құрама препаратта қолданылатын дозаларда жекелеген компоненттерді іріктеу қажеттілігі пайда болғанға дейін эналаприл мен гидрохлортиазидтің бекітілген комбинациясын тағайындамаған жөн.

Бұрын бүйрек ауруы байқалмаған артериялық гипертензиясы бар кейбір пациенттерде диуретиктермен бірге эналаприлмен емдеу кезінде несепнәр мен сарысудағы креатинин деңгейінің мөлшері елеусіз және өтпелі артуы мүмкін. Егер бұл эналаприл мен гидрохлоротиазидтің бекітілген біріктірілімімен емдеу кезінде орын алса, онда емдеуді тоқтату керек. Препаратты аз дозада қайта тағайындауға болады немесе оның кез келген компонентін тиісті дозаларда монотерапия түрінде қолдануға болады. Бұл жағдай бүйректің негізгі артериясы стенозының даму мүмкіндігін арттыруы мүмкін.

Гиперкалиемия

Эналаприл мен диуретиктердің төменгі дозаларының біріктірілімігиперкалиемияның даму мүмкіндігін жоққа шығармайды.

Литий

Литий препараттарын эналаприлмен және диуретик препараттармен біріктіру ұсынылмайды.

Эналаприл малеаты

Қолқа стенозы/гипертрофиялық кардиомиопатия

Барлық вазодилататорлар сияқты, АӨФ тежегіштерін солжақ қарыншаның шығару жолының бітелуі бар пациенттерді емдегенде сақтықпен қолдану және кардиогендік шок және солжақ қарыншаның шығару жолының гемодинамикалық маңызды бітелуі жағдайында препаратты тағайындамау қажет.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Эналаприлді қолдануға байланысты бүйрек функциясының жеткіліксіздігі негізінен жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі немесе бүйрек артериясының стенозын қоса жасырын ағымды бүйрек аурулары бар пациенттерде байқалды. Эналаприлмен емдеуге байланысты бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, әдетте, уақтылы диагностикалау және адекватты ем жүргізу кезінде қайтымды болады.

Реноваскулярлық гипертензия

Бүйрек артерияларының екіжақты стенозы немесе жалғыз жұмыс істейтін бүйрек артериясының стенозы бар пациенттер АӨФ тежегіштерімен ем қабылдаған кезде артериялық гипотензия мен бүйрек функциясының жеткіліксіздігі дамуының жоғары қаупі бар.

Бүйрек функциясының бұзылуы тіпті қан плазмасындағы креатинин деңгейінің шамалы өзгеруі кезінде де орын алуы мүмкін. Мұндай пациенттерде емдеуді төменгі дозадан және дәрігердің мұқият қадағалауымен бастау керек; мұндай емдеу кезінде дозаларды мұқият таңдап, бүйрек функциясын бақылау қажет.

Бүйрек трансплантациясы

Эналаприлмен емдеу тәжірибесі болмағандықтан, жақында бүйрек трансплантациясы жасалған пациенттерге ұсынылмайды.

Гемодиализде жүрген пациенттер

Эналаприл бүйрек функциясының жеткіліксіздігі кезінде диализ жүргізуді қажет ететін пациенттерді емдеуге арналмаған. Бір мезгілде АӨФ тежегіштерін қабылдайтын полиакрилнитрил жарғақшаларын (AN 69) пайдалана отырып, гемодиализдегі пациенттерде жоғары сезімталдықтың, анафилактоидтық реакцияның дамуы туралы хабарланды. Мұндай біріктірілімнен аулақ болу керек. Гемодиализ жүргізу қажет болған жағдайда жарғақшаның басқа түрін пайдалану немесе пациентті басқа класты гипертензияға қарсы препараттармен емдеуге ауыстыру қажет.

Бауыр функциясының жеткіліксіздігі

АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде сирек жағдайларда холестаздық сарғаюдан басталатын және содан кейін бауырдың фульминантты некрозына дейін өршитін және кейде өліммен аяқталатын синдром дамуы мүмкін. Бұл синдромның даму механизмі белгісіз. Егер АӨФ тежегішін қолданған кезде сарғаю дамыса немесе бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы байқалса, АӨФ тежегішімен емдеуді дереу тоқтату керек, ал пациенттерге мұқият медициналық бақылау орнату және қажет болған жағдайда қажетті ем жүргізу керек.

Нейтропения және агранулоцитоз

АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде нейтропенияның/агранулоцитоздың, тромбоцитопенияның және анемияның даму жағдайлары байқалды. Бүйрек функциясы сақталған пациенттерде басқа асқынулар болмаған кезде нейтропения сирек дамиды.

Эналаприлді иммунодепрессанттармен, аллопуринолмен немесе прокаинамидпен бір мезгілде ем алатын, сондай-ақ осы факторлардың, әсіресе бүйрек функциясының бұзылулары кезінде біріктіре отырып, коллагеноздар фонында (мысалы, жүйелі қызылжегі, склеродермия) қантамырлары зақымданған пациенттерге өте абайлап тағайындау керек. Мұндай пациенттерде қарқынды антибиотикотерапияға көнбейтін ауыр инфекциялар дамуы мүмкін. Препаратты тағайындағанда қандағы лейкоциттер санын мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады. Пациентке инфекцияның қандай да бір белгілері пайда болған жағдайда дереу дәрігерге қаралу керектігін ескерту керек.

Гиперкалиемия

Қан плазмасындағы калий деңгейінің жоғарылауы эналаприлді қоса, АӨФ тежегіштерін қабылдаған кейбір пациенттерде байқалды. Гиперкалиемияның дамуына қауіп факторлары бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының нашарлауы, жасы (> 70 жас), қант диабеті, аралық оқиғалар, атап айтқанда, сусыздану, жүрек функциясының жіті жеткіліксіздігі, метаболизмдік ацидоз және калий жинақтаушы диуретиктерді (спиролактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспалары мен құрамында тұз алмастырғыштары бар калийді бір мезгілде қолдануды, сондай-ақ қан плазмасындағы калий деңгейін арттыратын басқа препараттарды (мысалы гепарин, ко-тримоксазол, сондай-ақ триметоприм/сульфаметоксазол ретінде белгілі) қабылдауды қамтиды. Калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды немесе калий жинақтаушы диуретиктерді пайдалану әсіресе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде қан плазмасындағы калий деңгейінің айтарлықтай ұлғаюына әкелуі мүмкін. Гиперкалиемия ауыр, кейде фатальдық аритмияны тудыруы мүмкін. Егер эналаприлді жоғарыда аталған агенттердің кез келгенімен бір мезгілде пайдалану орынды деп есептесе, онда оларды сақтықпен қолдану керек және қан плазмасындағы калий деңгейін жиі бақылау керек.

Қант диабеті бар пациенттер

АӨФ тежегіштерімен емдеуді бастайтын диабетке қарсы пероральді препараттар немесе инсулин қабылдайтын қант диабеті бар пациенттерді гипогликемияға, әсіресе құрама препаратпен емдеудің бірінші айында мұқият бақылау қажет.

Аса жоғары сезімталдық және ангионевроздық ісіну

Эланаприл малеатты қоса, АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде өте сирек жағдайларда бет, аяқ-қол, ерін, тіл, дауыс саңылаулары және/немесе көмейдің ісінуі орын алады. Бұл емдеудің кез келген уақытында болуы мүмкін. Квинке ісінуі туындағанда емдеуді дереу тоқтату керек, ал пациент барлық симптомдар көріністерінің тоқтауына дейін бақылауда болуы тиіс. Пациентті барлық симптомдардың толық басылуына дейін ауруханадан шығаруға болмайды.

Тіпті тыныс алудың бұзылуынсыз тілдің ісінуі пайда болған жағдайда да, антигистаминдік препараттармен және кортикостероидтармен емдегеннен кейін пациенттің жағдайын ұзақ қадағалау қажет болуы мүмкін, оның тиімділігі жеткіліксіз болуы мүмкін.

Өте сирек жағдайларда көмей немесе тіл аймағын қамтитын Квинке ісінуінің дамуы туралы хабарланды. Тілдің, дыбыс саңылауы немесе көмейдің ісінуі бар пациенттерде, әсіресе тыныс алу жолдарына операция жасаған пациенттерде тыныс алу жолдарының обструкциясы қаупі жоғары. Тыныс алу жолдарының обструкциясын тудыруы мүмкін тіл, дауыс саңылауы немесе көмейдің ісінуі кезінде дереу шұғыл ем жүргізу - 1:1000 (0,3-0,5 мл) адреналин ерітіндісін тері астына енгізу және тыныс жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету шараларын қабылдау қажет.

Квинке ісінуі, басқа нәсілді пациенттермен салыстырғанда, қара нәсілді өкілдерде жиірек дамитыны аталды. АӨФ тежегіштерімен емдеуге байланыссыз Квинке ісінуін бұрын өткерген пациенттерде АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғары болады.

mTOR тежегіштерімен бір мезгілде қолдану (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)

mTOR тежегіштерін бір мезгілде қабылдайтын пациенттер (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) ангионевроздық ісінудің (мысалы, тыныс алу жолдарының өткізгіштігінің бұзылуымен де, бұзылуынсыз да тыныс жолдарының немесе тілдің ісінуі) жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.

Десенсибилизация кезіндегі байқалатын анафилактоидтық реакциялар

АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттер ара немесе сона уымен десенсибилизациялау курсы кезінде кейде өмірге қауіпті аллергиялық (анафилактоидтық) реакцияларды сезінуі мүмкін. Осындай реакциялардың дамуын әр десенсибилизация емшарасы алдында АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы болдырмауға болады.

Тығыздығы төмен липопротеиндер аферезінің емшараларын жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттер сирек жағдайларда декстран сульфаты бар тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) аферезі кезінде өмірге қауіпті аллергиялық (анафилактоидтық) реакцияларды сезінуі мүмкін. Бұл реакциялардың дамуын әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы болдырмауға болады.

Жөтел

АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде емді тоқтатудан кейін басылатын тұрақты, құрғақ, өнімсіз жөтел пайда болуы мүмкін. Оны жөтелді ерекшелейтін диагноздың бір бөлігі ретінде қарастыру керек.

Хирургиялық операция және анестезия

Гипертензияға қарсы препараттарды қабылдайтын пациенттерде ауыр операция жасалған соң эналаприл рениннің компенсаторлық босатылуына жауап ретінде ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Егер дәрігер артериялық гипотензия осы механизмнен болды деп жорамалдаса, емдеуді айналымдағы қан көлемін көбейтуге бағыттауға болады.

Этностық айырмашылықтар

Ангиотензин өзгертуші ферменттің (АӨФ) басқа тежегіштері сияқты, эналаприл пациенттердің осы қауымында рениннің төмен деңгейінің өте жоғары таралуына байланысты, басқа нәсіл өкілдеріне қарағанда, қара нәсілді пациенттерде артериялық қысымды төмендету тиімділігі аз.

Гидрохлоротиазид

Бүйрек функциясының бұзылуы

Тиазидтерді қолдану бүйрек функциясы бұзылған пациенттерді емдеуде қолдану әрдайым мақсатқа сай болмауы және креатинин клиренсі 30 мл/мин және одан төмен (яғни, бүйрек функциясының орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі) болғанда тиімсіз болуы мүмкін.

Бауыр функциясының бұзылуы

Тиазидтерді бауыр функциясы бұзылған немесе бауырдың үдемелі ауруы бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек, өйткені электролит теңгерімінің болымсыз өзгерістері бауыр комасынтудыруы мүмкін.

Метаболизмдік және эндокриндік әсерлер

Тиазидтік диуретиктер глюкозаға төзімділікті бұзуға қабілетті. Инсулинді қоса алғанда, гипогликемиялық препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Холестерин мен триглицеридтер мөлшерінің жоғарылауы тиазидтік диуретиктермен емдеуге байланысты болуы мүмкін; дегенмен, 12.5 мг гидрохлоротиазид дозасында бұл әсер тым аз болады немесе болмайды. Гидрохлоротиазидтің 6 мг дозасы глюкоза, холестерин, триглицеридтер, натрий, магний немесе калий деңгейіне клиникалық мәнді әсерін көрсетпеген.

Тиазидтік диуретиктермен емдеу кейбір пациенттерде гиперурикемияны және/немесе подаграны жеделдетуі мүмкін.Осы гиперурикемияға әсері дозамен байланысты болуы мүмкін және гидрохлоротиазидтің 6 мг дозасында клиникалық мәнді әсерін көрсетпейді. Бұдан бөлек, эналаприл несеп қышқылының мөлшерін арттыруы, әрі осылайша гидрохлоротиазидтің гиперурикемиялық әсерін азайтуы мүмкін.

Диуретиктермен ем алып жүрген кез келген пациенттегідей, қан плазмасындағы электролиттер деңгейін тиісті уақыт аралықтары сайын мезгіл-мезгіл анықтап отыру қажет.

Тиазидтер (гидрохлоротиазидті қоса) су немесе электролит теңгерімінің бұзылуын (гиперкалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялықалкалоз) туғызуы мүмкін. Су немесе электролит теңгерімінің бұзылуынан сақтандыратын белгілер – ауыз кеберсуі, шөл, әлсіздік, летаргия, ұйқышылдық, қозу күйі, бұлшықеттердің ауыруы, құрысулар, бұлшықет әлсіреуі, артериялық гипотензия, олигурия, тахикардия және жүрек айну мен құсу сияқты асқазан-ішек бұзылыстары болып табылады.

Тиазидтік диуретиктерді қолдану кезінде гипогликемия дамуы мүмкін болса да, эналаприлмен қосымша ем диуретик тудырған гипокалиемияны азайтуы мүмкін. Гипокалиемияның даму қаупі бауыр циррозы бар пациенттерде, диурез жоғарылаған пациенттерде, электролиттердің жеткіліксіз пероральді түсуі болатын пациенттерде, сондай-ақ кортикостероидтармен қатарлас ем алатын пациенттерде барынша жоғары.

Ыстық ауа райында ісінуі бар пациенттерде гипонатриемия дамуы мүмкін. Хлорид тапшылығы негізінен орташа болады және әдетте емдеуді талап етпейді.

Тиазидтік диуретиктер кальцийдің несеппен шығарылуын азайтуы және плазмадағы кальций концентрациясының тұрақсыз және аздаған жоғарылауын тудыруы мүмкін. Плазмадағы кальций мөлшерінің айтарлықтай көбеюі жасырын гиперпаратиреоз симптомы болуы мүмкін. Тиазидтер қабылдауды қалқанша маңы безінің функциясына талдау жасар алдында тоқтату керек.

Тиазидтердің магнийдің несеппен шығарылуын арттыруы, оның гипомагниемияға әкелуі мүмкін екені көрсетілген.

Анти-допинг бақылауы

Осы препарат құрамындағы гидрохлортиазид антидопинг тестісінде оң талдамалық нәтижеге әкелуі мүмкін.

Аса жоғары сезімталдық

Тиазидтік диуретиктер алатын пациенттерде сыртартқысында аллергиясының немесе бронх демікпесінің бар-жоқтығына нұсқаулар болмағанда немесе болған кезде аллергиялық реакциялар дамуы мүмкін. Сондай-ақ, жүйелі қызылжегі ағымының нашарлауы немесе белсендірілуі туралы хабарланды.

Терінің меланомалы емес обыры

Терінің меланомалы емес обырының (ТМЕО) [базальді жасушалы карцинома (БЖК) және жалпақ жасушалы обыр (ЖЖО)] даму қаупінің жоғарылауы Данияның онкологиялық науқастарды тіркеу ұлттық жүйесінің деректері негізінде орындалған екі эпидемиологиялық зерттеуде гидрохлортиазидтің (ГХТ) жиынтық дозасының жоғарылауы байқалды. ТМЕО дамуының мүмкін механизмі ретінде ГХТ фотосенсибилизациялық әсері болуы мүмкін.

ГХТ қабылдайтын пациенттер ТМЕО даму қаупі туралы хабардар болуы тиіс және өз терілерін жаңа зақымданулардың пайда болуына үнемі тексеріп, терінің патологиялық өзгерістерінің кез келген күдік тудыратын ошақтары туралы дер кезінде хабарлауы тиіс. Тері обырының қаупін ең төменгі деңгейге дейін төмендету үшін пациенттерге күн сәулесі мен УК-сәулелерінің әсерін шектеу, сондай-ақ мұндай әсер болған жағдайда тиісті қорғауды пайдалану сияқты алдын алу шараларын ұсыну керек. Терінің күдік тудыратын патологиялық өзгерістер ошақтарын дереу тексеру, оның ішінде биопсия жолымен алынған үлгілерді гистологиялық зерттеудіқолдана отырып тексеру керек. Мүмкін, сондай-ақ бұрын ТМЕО шалдыққан пациенттерде ГХТ қолдану практикасын қайта қарау керек.

Хориоидтыжалқық, жедел миопия және салдарлық жабықбұрышты глаукома

Құрамында сульфонамид немесе сульфонамид туындылары бар препараттар көру өрісінің түсуі, өткінші миопия және жедел жабықбұрышты глаукома арқылы хориоидты жалқыққа әкелетін идиосинкразиялық реакцияны тудыруы мүмкін. Симптомдар көру өткірлігінің төмендеуі немесе көздегі ауырсынуды қамтиды, бұл әдетте препаратты қабылдау басталған сәттен бастап бірнеше сағаттан аптаға дейін байқалады. Жедел жабықбұрышты глаукоманы емдеудің болмауы көздің қайтымсыз көрмеуіне әкелуі мүмкін. Бастапқы емдеу дәрілік затты қабылдауды шұғыл тоқтату болып табылады. Бақыланбайтын көзішілік қысым кезінде дереу медициналық немесе хирургиялық емдеу қажет болуы мүмкін. Жіті жабықбұрышты глаукоманың даму қаупі факторлары сыртартқысында сульфонамидке немесе пенициллинге аллергиялық реакциялардың болуын қамтуы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Эналаприл малеаты және гидрохлоротиазид

Гипертензияға қарсы басқа дәрілер

Басқа антигипертензиялық дәрілермен бір мезгілде қолданғанда эналаприл мен гидрохлоротиазидтің антигипертензиялық әсері күшеюі мүмкін.

Нитроглицеринмен, басқа нитраттармен немесе вазодилататорлармен бір мезгілде қолданғанда артериялық қысымның қосымша төмендеуі мүмкін.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин ІІ немесе алискирен рецепторларының блокаторларын қатарлас қолдану арқылы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы бір РААЖ блокаторын қолданумен салыстырғанда артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылуы (бүйрек функциясының жіті жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз құбылыстардың пайда болу жиілігінің жоғары болуымен байланысты екені анықталды.

Литий

Литий препараттарын АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы литий концентрациясының қайтымды артуы және литий уыттылығы байқалды. АӨФ тежегіштерін тиазидтік диуретиктермен бір мезгілде қолдану литий уыттылығы қаупін арттыратын плазмадағы литий концентрациясын қосымша арттыруы мүмкін. Бұл препараттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, алайда егер біріктірілім қажет деп есептелсе, онда қан плазмасындағы литий концентрациясына мұқият мониторинг жүргізу керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар

ҚҚСП ұзақ қабылдау АӨФ тежегіштерінің антигипертензиялық әсерін азайтуы, сондай-ақ зәрайдатқы дәрілердің диуретик, натриуретик және гипотензиялық әсерлерін азайтуы мүмкін. Сонымен қатар, жоғарыда сипатталғандай, ҚҚСП (ЦОГ-2 тежегіштерін қоса) және АӨФ тежегіштері қан плазмасындағы калий деңгейін жоғарылатудың жиынтық әсерін көрсетеді, бұл бүйрек функциясының нашарлауын, әсіресе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (мысалы, егде жастағы пациенттер немесе ауыр гиповолемиясы бар пациенттер, соның ішінде диуретиктер қабылдайтындарды қоса) тудыруы мүмкін. Бұл әсер әдетте қайтымды. Кейбір пациенттерде ҚҚСП диуретиктердің зәрайдатқы және антигипертензиялық әсерлерін азайтуы мүмкін.

Қалалар